Kolombiya | Birici Raund: Duque vergi reformunu Geri Çekti. Tüm planını alt etmek için ilerlemeliyiz! (Impulso Socialista)

Duque hükümeti 5 günlük mücadelenin ardından teslim olmak zorunda kald. IMF, hükümet partisi ve rejimin diğer partileriyle birlikte planladığı vergi reformunu geçiremedi. Şimdi yeni bir proje çıkarmayı öneriyor, halk vergi reformuna HAYIR dedi ve daha da ilerlemek istiyor. Uribeci pakete ve hükümete karşı öfkeyle mücadele eden halk, yeni bir reform önerisini de kabul etmeyecek.

Bu 28 Nisan’da Kolombiya halkı vergi reformuna karşı sokakları doldurdu ve 4 günden fazla bir süredir ülke çapında abluka ve seferberliklere direndi. Mevcut ekonomik krizde ve sağlık krizinde, Uribeci hükümet, işçi sınıfına ve geniş halk kesimlerine karşı daha kapsamlı düzenlemeler ve baskı tedbirlerini uygulamayı düşünürken kıtadaki en aktif mücadele dinamiklerinden birini tetikledi.
Hükümetin Cundinamarca idare mahkemesi aracılığıyla sabote edilmesi; COVID-19’un yayılma tehdidi, kitle iletişim araçlarının protestolarına karşı güçlü karalama kampanyası ve 28 Nisan’da Devletin baskıcı saldırısının neticesinde toplumsal hareketin örgütlü kesimlerinin ötesine geçen bir hareket ulusal çapta ortaya çıktı ve sokaklar kitlesel olarak ele geçirildi.

Toplumsal ve ekonomik kriz ve sağlık krizinden den en çok etkilenen kesimlerden olan gençler bir kez daha mücadelede başı çekiyor. Gençliğin sadece Kolombiya’da değil dünyanın büyük bir kısmında genelleşmiş olan hoşnutsuzluğu, iyi bir geleceğe sahip olma olasılığını çoktan yok etmiş olan çürümüş vahşi kapitalist sistemin bir ürünüdür. Bu nedenle gençlik, sınıf mücadelesinin yükselişinin ana kahramanıdır.

28 Nisan’da başlayan ve hükümetin IMF, OECD ve Dünya Bakası ile kredi anlaşmasının bir parçası olarak dayatmaya çalıştığı bir dizi reform olan “Duque paketine” karşı halkın kitlesel olarak harekete geçtiği 21 Kasım 2019’daki büyük ayaklanmaya dönüşen hareket, derinleşerek devam ediyor. Vergi reformu, bu reformlar grubunun bir parçasıdır ve genelleşmiş bir toplumsal reddiye yol açarak hükümete karşı gittikçe daha fazla hoşnutsuzluğa yol açmıştır. Çünkü paket gıdaya ve pandemide eğitim ve uzaktan çalışma koşullarında temel bir ihtiyaca dönüşen internet dahil tüm kamu hizmetlerine daha fazla KDV yüklemeyi amaçlamaktadır. Paket ayrıca emekli maaşlarına ve benzine daha fazla vergi yükü bindirirken ulaşımın maliyetinin artması yoluyla gıda maliyetinde bir artış anlamına gelecek ve temel tüketim fiyatlarını etkileyecek. Buna ek olarak paket, tabanı 2021’de 2.400.000 COP’dan fazla maaş alan ve 1.624.000 COP tutarında maaş alan kişileri de içerecek şekilde vergi genişlemesi planlıyor, bu da işçilerin maaşları için daha fazla vergi anlamına gelmektedir.

Mücadelelerin ortasında, baskıcı politikalara yönelik toplumsal itiraz büyüyor çünkü son iki yılda devlet terörü, toprak gaspı, paramiliter yeniden yapılanma yoluyla yerli hakların, köylü ve toplumsal örgüt mensuplarının öldürülmesi ve baskılanması derinleşti. Vergi reformunda sağlık ve eğitim için ekonomik kaynak ayırmayan iktidar savaşa kaynak sağlayarak daha fazla hoşnutsuzluk, isyan ve mücadele süreçlerinin de önünü açtı. Bunun pek çok örneği sayılabilir: hükümetin tanklara 2 milyon dolar, helikoptere 12 milyon dolar ve savaş uçaklarına 14 milyar peso harcaması; halka karşı bütün bir savaş politikası izlemesi, ekonomik krizi ve sağlık krizini çözmek için hiçbir önlem alınmaması gibi.

İnsan Hakları STK’sına göre 28, 29, 30 Nisan ve 1 Mayıs eylemlerinde polis tarafından 13 cinayet, 655 keyfi gözaltı ve 2 kadının Kolombiya çevik kuvvet polisi ESMAD ajanları tarafından cinsel tacize uğradığı bildirildi. Polis, ateşli silahlar kullandı ve ülkenin çeşitli şehirlerinde protestoculara karşı paramiliter gruplarla birlikte hareket etti: silahlı grupların mahallelere sokabilmek için enerji şirketlerinin işbirliği ile elektrik kesintileri yaptı. Bu, otoriter Uribeci rejiminin genel çalışma şekli olmuştur: sadece büyük sermayenin yararına olacak reformları dayatmak için temel bir araç olarak, onurlu bir yaşam isteyen insanların çoğunluğuna yönelik baskı, zulüm ve fişleme.

Ulusal Grev Komitesi’ndeki (CNP) işçi merkezlerinin sendikal bürokrasisi mücadelenin enerjisini azaltmak için sanal eylem çağrısında bulunmasına rağmen halk sokaklardan çekilmedi, baskıya cesurca göğüs gerdi ve ülkenin tüm şehirlerinde kitlesel eylemlerle 1 Mayıs’ı karşıladı. Üstelik bürokrasi bunu, hükümetin (sadece Liberal ve Radikal Değişim partileri ile)“diyaloğa” açık olduğunu söylediği açıklamadan sonra yaptı.

Duque, sokaktaki halkın 4 gün süren baskısı sayesinde geri adım attı ve Kamu Bakanlığı’na KDV ve ücret vergisindeki artışı değiştiren yeni bir metin sunmasını emretti ancak bu da alevleri söndürmeye yetmedi. Sürekli mücadelenin bir sonucu olarak, reformu kesin olarak geri çekmek zorunda kaldı ancak en zengin kesime dokunmadan, önceki reform tasarısının özünü kesinlikle koruyacak yeni bir proje sunacak. Ancak bu, halk için yeterli olmayacak. Mücadele kararlılığı devam ediyor. Süreç ilerledikçe, sokaktaki insanların, CNP’nin kitle hareketini sınırlamaya çalıştığı dar mücadele ufkundan koptu ve sadece vergi reformuna karşı değil, aynı zamanda hükümete karşı da mücadele etmeye devam ediyor: halk, hükümeti, rejimin tüm kurumlarını, baskıyı, sağlık krizinin derinleşmesini ve ekonomik kriz nedeniyle kötüleşen toplumsal eşitsizliği reddediyor.

Duque’un yanıtı gecikmedi: Güçlü direniş, ülkenin çeşitli yerlerinde, özellikle şimdiye kadarki mücadelenin ana sahnesi olan Cali’de baskıcı güçleri geri püskürttüğünden, medya karşına geçerek ülkenin tüm şehirlerine asker yığma ve diktatörlük sınırında bulunan baskının dozunu artırma emri verdiğini açıkça ilan etti. Bu hamle, hükümete yönelik hoşnutsuzluk ve öfkeyi durdurmayacaktır. Tam tersine mücadele ilerliyor: kamyon şoförleri ülke çapında grev ilan etti, eylem sürecini devam ettirmek için halk meclisleri ve miting noktaları çağrıları sürüyor; örgütlenme ve dayanışma yolları kapatılamıyor. Yaralılara yardım etmek, tutuklamaları kınamak, baskıları aşmak gibi pek çok mesele için çözmek, destek grupları organize ediliyor.

Zafere Nasıl Gidilir?

CNP bir kez daha bir protesto eylemini “grev” olarak adlandırdı ancak gerçek şu ki; işçi merkezlerinin ve işçilerin üretimi etkin bir şekilde durdurabilmesi için gerekli koşullar sağlanmadı. şirket, fabrika veya üretim alanında işçi meclisleri çağrısı da yapmıyorlar.

İşçi sınıfını örgütlemek ve harekete geçirmek için bir mekanizma aramıyorlar. İşçilerin yalnızca% 6’sının sendikalı olduğu bir ülkede kitlesel sendika üyeliği kampanyaları yürütmüyorlar. Gerçek şu ki, sendika bürokrasisinin bu kastı, muğlak bir genel grev için bile doğru düzgün bir şey yapmıyor. Tam tersine, sefalet zamlarını kabul etmek için tüm hükümetlerle her yıl oturup anlaşıyorlar. Diğer yandan 28 Nisan süreci, işçi sınıfının büyük kesimlerinin de savaşmaya istekli olduğunu gösterdi.

Kolombiya halkı, küresel bir krizin ortasında kapitalist sistemin dayattığı istikrarsız yaşam koşullarını gittikçe daha fazla hissettiği ve hükümetin ekonomi, sosyal hizmet ve sağlık alanlarındaki politikalarına karşı biriken hoşnutsuzluğun bir sonucu olarak çok fazla mücadele enerjisine sahip olduğunu gösterdiler. Bu nedenle, paketi ve Duque-Uribe hükümetini tamamen yenene kadar savaşmaya devam etmemiz konusunda ısrar ediyoruz.

Vergi reformu projesinin sunulmasını engelleyen kısmi bir zafere ulaştık ancak ilerlemememiz gerek.

Uluslararası Sosyalist Birlik (ISL)’nin Kolombiya seksiyonu olan Impulso Socialista olarak; burjuva hükümetinin gerici ve soykırımcı politikalarıyla yüzleşmenin yolunun, süresiz ve üretimin gerçekten durdurulduğu bir grev ilan etmek, mücadeleyi örgütlemek ve eylemleri süreklileştirmek olduğunu savunuyoruz. Bu amaçla, hem kırsalda hem de şehirde mahalle ve halk meclislerinin kurulması güçlendirilmesi çağrısı yapmak gerekir. İşçi sınıfının harekete geçirilmesi bu süreçte esastır. Sendikaların tabanındaki emekçiler ve toplumsal hareket içinde yer alanlar; tüm mücadele planlarının demokratik biçimde yapılması ve gücümüzün artması ve mücadelenin ilerlemesi için gerekli olan gerçek bir grev için şirket, fabrika veya üretim alanlarında işçi meclislerinin oluşturulması için baskı yapmalıdır. Yerli, köylü, Afro, kadın, öğrenci, çevre, sanat ve kültür hareketlerinin birliği, ortak mücadeleyi güçlendirmek için sağlanmalıdır. Bu birlik, tüm mücadeleleri koordine edecek; ekonomik krizi ve sağlık krizini emekçi halkın çoğunluğu lehine çözmek için gerekli tedbirleri içeren bir programı tartışacak bir Ulusal Grev Meclisi çağrısı ile sağlanmalıdır.

Otoriter Uribeci rejim ve Duque’nin temsil ettiği hükümeti yenmek için gereken mücadelenin ilerlemesine engel teşkil eden CNP’nin sendikal bürokrasisine karşı mücadele edilmelidir. Tüm bu gücün, mücadeleyi kurumsal ve parlamento seçimlerine yönlendirmeyi amaçlayan liderlikleri alt etmek için örgütlenmesi elzemdir.

Hükümet paketini, vergi reformunu, baskıyı, sağlık krizini ve Uribeci Duque hükümetini yenilgiye uğratmak için:

1. Toplumsal denetim için gayri meşru ve hileli dış borcun bağımsız biçimde soruşturulması ve borçlu ülkelerce reddedilmesi. Toplanan para, nüfusun temel ihtiyaçlarını çözmek yerine uluslararası örgütlerin spekülasyoncu akbabalarına ödemek için kullanılamaz.

2. Emperyalist ekonomik ablukalara karşı koymak, sermaye kaçışını engellemek ve ülkeye neyin girip çıktığını belirlemek için bankacılık ve dış ticaret kamulaştırılmalıdır.

3. Servet sahiplerine artan oranlı kalıcı bir vergi uygulanmalıdır. Aynı zamanda, temel tüketim maddelerinden KDV alınmamalı, ücretler tüketici sepetinin gerçek fiyatına göre artırılmalı, işten çıkarmalar ve uzaklaştırmalar yasaklanmalıdır.

4. İşsiz ve kayıt dışı sektörlerin geniş kesimleri için, pandemi sürerken temel aile sepetinin maliyetine göre hesaplanmış bir işsizlik geliri sağlanmalıdır.

5. Ücretsiz ulusal bir sağlık sistemi kurulmalıdır. Özel klinik ve hastanelerin tüm kurulu kapasiteleri kamu hizmetine dahil edilmeli; sağlık bütçesi artırılmalı ve sağlık sektöründeki tüm çalışanlar için kalıcı kadro sağlanmalıdır. Pandemiyle mücadele için gerekli ekipman ve teknoloji sağlanmalıdır.
6. Ücretsiz ve kitlesel aşılama sağlansın. Aşı patentleri kaldırılsın, işçi denetimi altında kamusal aşı üretimi yapılsın.

Devrimci sosyalistler olarak, somut mücadeleleri aynı zamanda anti-kapitalist mücadelelerin gelişiminin bir aşaması olarak görüyoruz. Bu nedenle kitle hareketinde var olan önderlik boşluğunu doldurmak için şiddetli ve sürekli olarak mücadelede ilerlemeliyiz. İşçi sınıfı ve halk kesimleri lehine kazanılan zaferler şayet daha da ileri götürülmezlerse mücadele enerjileriyle birlikte buharlaşacağınız biliyoruz. Bu nedenle şu an içinden geçtiğimiz süreci çok iyi değerlendirmek zorundayız. Kitleleri, nihai kurtuluş olan sosyalist devrim etrafında ve devrimci program temelinde örgütlemek için sendikal bürokrasi ve sosyal demokrasi bürokrasisini temizlemeli, toplumsal tabanı ve örgütleri bürokrasiden koparmalıyız.

Uribeci Duque hükümetinin paketi geri çekilene ve hükümet düşene kadar mücadele!

Süresiz Genel Greve!