Yine Bir İşsizlik Hikayesi, Yine Genç Bir İnsanın İntiharı!

Ekonomik kriz, işsizlik, yoksulluk her gün yeni canlar alıyor. Ataması yapılmayan öğretmenler, geleceksizlik içinde ki gençler, KHK’lılar derken her gün yeni ölüm haberleri alıyoruz. Bu haberlere bugün bir yenisi daha eklendi.

Çorum’da yaşayan 27 yaşındaki inşaat mühendis Abdullah Kaan Özbağ işsizlik sebebiyle bunalıma girdi ve aracının içinde kendisini vurarak intihar etti.

Son dönemde artan bu intiharlar tesadüf değil. Artan ekonomik krizle birlikte geçinemeyen emekçiler, iş bulamayan genç işsizler, cebindeki bütün parayı kiraya, faturaya harcayıp çocuklarının ihtiyaçlarını karşılayamayanlar derken intiharlar ve intihar girişimleri artıyor.

Ocak 2018’de meclis önünde ‘geçinemiyorum’ diyerek kendini yakan Sıtkı Aydın 5 yıldır işsizdi ve buna daha fazla dayanamayarak kendini ateşe vermişti. Geçtiğimiz Ocak ayında ise maaşı yatmayan ve evinin elektriği kesilen kaynak ustası Ramazan Karabacak Ataşehir Belediyesi önünde kendini yakmıştı. Nisan 2018’de Aydın’da yaşayan atanamayan öğretmen Merve Çavdar depresyon haplarını içerek yaşamına kıyarken, Ekim 2018’de bir başka atanamayan öğretmen Ersin Turhan İstanbul’da kendisini ağaca asarak intihar etmişti. Bunlar ilk akla gelen yakın zamanın örnekleri. Son yıllarda buna benzer pek çok intihar vakası bulabilmek mümkün.

OHAL döneminde KHK ile işlerinden ihraç edilen 43 kişi hayatına son verdi. Bunlar elbette basına yansıyanlardı. KHK’lar insanları sadece işlerinden etmedi, başka işlerde çalışmaları engellendi, toplum önünde itibarsızlaştırdı, yalnızlaştırdı.

AKP’nin baskı dozajını attırmasıyla umutsuzluk giderek arttı; bu bir gerçek ama umutsuzluğun karşısında da güçlü olmak için örgütlü olmak şart. Mücadele etmezsek binlerce genç geleceksizlik içinde savrulacak, intiharlara sürüklenecek, geçinemiyorum diye kendini yakan emekçilere yenileri eklenecek.

Emekçileri, geleceksiz gençleri bu umutsuzluktan, savrulmuşluktan ve karanlıktan çekip çıkaracak olan örgütlü mücadeledir.