Arjantin’de Sol Cephe Parlamentoda – Juan Marino (Tendencia Piquetera Revolucionaria)

Sol Cephe parlamentoda. Seçimlerde, 4 ulusal vekil, 6 bölge vekili ve bir bölge senatörü çıkardı. Ülke çapında bir milyon iki yüz bin oya ulaştı. Sol Cephenin ulusal vekilleri; Salta eyaletinde ikinci olan ve başkentte %28.39 oy alan Pablo Lopez (PO üyesi, % 19,11 oy oranıyla), Buenos Aires eyaletinden Nestor Pitrola (PO üyesi, %5,04 oyla); Mendoza’dan Nicolas Del Cano  (PTS üyesi, %14,03 aldı) ve Cordoba’dan Liliana Olivero’dır(Izquierda Socialista -Sol Sosyalistler- üyesi; %7,48 oy aldı). Ayrıca, İşçilerin Sol Cephesi (FIT); Buenos Aires şehrinde 1, Buenos Aires eyaletinde 1, Santiago del Estero’da 1, Mendoza’da 3 bölge vekilliği ile Mendoza’da 1 bölge senatörlüğü elde etti. Bu milletvekilleri FIT’in zaten vekillik kazandığı Salta, Neuquen ve Cordoba’da yerlerini sağlamlaştıracak ve böylece FIT, 7 eyalette bölge vekilliğine sahip olacak.  Diğer vilayetlerde ise, FIT ciddi oylar aldı: Jujuy-%7.19, Chaco-%4.48, Formosa-%3.38, Santa Cruz-%11.14, Neuquen-%9.91, Rio Negro-%8.58; federal başkent-%5.65. Ağustos’taki ilkinde de olduğu gibi seçimler FIT’in ülkenin dördüncü politik gücü olduğunu ve bütün ülkede bir alternatif olabileceğini tasdik etmektedir.

Bu sonuçlar bizi genel bir sonuca götürür: Sol Cephe iki yıl içinde oylarını bir milyon arttırmıştır (beş yüz binden neredeyse bir buçuk milyona ki bu % 200’lük artış demektir) ve aynı iki yıl içinde Kirchnerizm dört milyon oy kaybetmiştir. Kısaca, gündelik yaşamdaki militanlığımızın  bir sonucu olarak Kirschnerizm’in kaybettiği oyların %25’inden fazlası Sol Cephe’ye yönelmiştir. Sadece bu bile Arjantin’in ön-devrimci bir durum içinde olduğunun bir işaretidir.

Troçki’nin “gücünün bilincinde olmak, gerçek gücün en önemli parçasıdır” sözüyle ifade ettiği gibi Sol Cephe’nin seçim başarısı Arjantin işçi sınıfının muazzam ölçüde güçlenmesi anlamına gelmektedir. Tabandaki bölünmelerden ya da kitle kalkışmasının anomik ifadesinden bahsetmiyoruz ama bu ikinci eğilim, artan kitle desteğiyle bağımsız politik ifadesini bulmuştur.

Dünya çapında kendilerine devrimci diyenlerin büyük bölümünde var olan parlamenter aptallığa karşı, Engels 140 yıl önce kendisini şöyle ifade etmişti: “Genel oy hakkının termometresi işçiler arasında kaynama noktasını gösterdiği zaman, onlar kadar kapitalistler de nerede durmaları gerektiğini bilecek.” Günümüzdeyse FIT’in milletvekili Nestor Pitrola ise “Sol Cephe’nin oyları oy sandığındaki Argentinazo’dur”(2001’de Arjantin’deki devrimci kitlesel ayaklanmanın adı) demektedir. Bu nedenle Cristina’ya, sağa ve FAP’a karşı ikinci bir Argentinazo için mücadele edenler bu seçimde Sol Cephe’ye oy çağırdılar. Sol cephe’nin bu tarihsel seçimi, hiç şüphesiz Arjantin ve Latin Amerika’daki devrim öncesi durumun anahtar unsurlarından birisidir.

Bu bakımdan, Ağustos’ta çok şaşırtıcı olan Santa Rosa’da bir belediye başkanı kazanmaktan bugün bahsetmediğimizin altını çizmek gerek. Sadece iki ay içinde politik süreç dönüştü: %19 oy alan Partido Obrero (PO), Salta vilayetinde birinci güç olmak için sadece %1’lik oy oranına ihtiyaç duyuyor. Bu nedenle, PO’nun 2015’teki bölgesel seçimleri kazanma ve Salta eyaletinin başına geçme şansı gerçekten var. Sosyal ağların diliyle #SaltaLaTroska (Salta, Troçkist, TN); Arjantin solunun 24 eyaletten birini yönetme şansına sahip olduğunu gösteriyor.  Bu da demek oluyor ki işçi iktidarı için mücadelenin tam vaktidir ve Bolşevik Devrimi tarafından açılan tarihsel dönem sürmektedir. Yunanistan’da Syriza’nın popülist cephesine karşı gerçek bir alternatif yükselmektedir. Arjantin’deki ve dünyadaki işçiler bu önemli konuyu dikkate almalılar. Kapitalist iflas karşısında çözüm soldan gelecektir.

Parlamentoya Girdikten Sonraki Görevler: Meclis Başkanlığı için FIT’in Aday Çıkarması ve Vekillerin Düzenli Gerçekleşen ve Dışarıya Açık Meclislerle Birlikte Çalışması

Ulusal ve bölgesel meclislerde olma kazanımı acil görevleri beraberinde getiriyor.

İlk olarak, FIT, politik krizde kendisini temiz bir alternatif olarak ortaya koymak için devrim öncesi durumdan sol bir çıkış için kavga vermelidir. Bu bağlamda, Meclis başkanlığı için aday göstermek zaruridir; zira bu, bir “parlamento darbesi”ni destekleyenlere ve “kurum savunucularına” (Arjantin’deki muhalefet başkanlık için mücadele etmeyi ya da başkanlık silsilesinin bir parçası olduğu için bu pozisyonu Krichnerism’e vermeyi  tartışıyor) ve de kendi içinde 2015’de Cristina’yı başka bir adayla değiştirmek için mücadele eden Krichnerism’e karşı bir alternatif göstermektir. Kirchnerizm sadece Peronist partiden (PJ) sağcılar sunuyor; herhangi bir sol adayı bulunmuyor.   2015 seçimlerinde işçilerin kendi adaylarının çıkmasını istemek bütün burjuva partilere karşı bir adım olacaktır.

İkinci olarak, FIT’in vekilleri halkın bütün talepleri için mücadele etmesini ve mücadele edenlerin her politik kriz hakkındaki tartışmalarını teşvik etmelidir. Bu yüzden TPR ve Sol Cephe’yi Savunma Koordinasyon Komitesi, vekillerin dışarıya açık ve düzenli gerçekleşen meclislerle birlikte çalışması gerektiğini savunuyor. Altamira (PO’nun lideri) da Neuquen’deki bölgesel vekillik için  bunu tasarlıyordu. Katılıma açık olmalı ki mücadele edenler katılabilsin ve vekillere taleplerini iletebilsin. Örnek verecek olursak, CUES’te (öğrenci sendikaları) örgütlenen ve NESC düzenlemesinin uygulanmasına karşı mücadele eden lise öğrencileri Marcelo Ramal’dan (Buenos Aires şehrinden seçilen bölgesel vekil, PO’nun liderlerinden) bu amaçla bir yasa tasarısı sunmasını , talep etseler ya da Barrio Charrua’nın devrimcileri halk mutfaklarının kapatılmasına karşı ya da Buenos Aires’deki bütün devrimci hareketin talepleri için bir proje sunsalar…  Bu meclisler, mücadeleci emekçilerin ulusal ve bölgesel parlamentodaki politik krizi tartışmalarına imkan vermek için ve bağımsız bir politik müdahale yapmak adına politik pozisyonları oylamak için de dışarıya açık olmalı. Bu meclislerin, burjuva vekillerinin işçilerden gizli anlaşmalarının aksine, FIT’in vekillerini halkın tartışmaları ve kontrolü altında tutmak için düzenli de olması gerekir.

Bu bağlamda meclis başkanlığı için aday çıkarılması ve FIT’in vekillerinin dışarıya açık ve düzenli gerçekleşen meclislerle birlikte çalışması için FIT vekilleri için politik deklarasyon kampanyası öneriyoruz. Bu amaçla, Pitrola ve Altamira’nın halihazırda FIT’in meclis başkanlığı için aday çıkarması gerektiğini kamuoyuna açıklamaları çok iyi bir gelişme. Ancak bu örnek, ne PTS ne de Izquierda Socialista’nın tarafından tekrarlanmadı. Gelin FIT’in bu yönde bir deklarasyonu için çalışalım. Bu durum, bahsettiğimiz düzenli ve dışarıya açık meclislerin FIT’in vekillerinin halkın tartışmalarını teşvik etmesi için gerekli ve yerinde olduğunu gösteriyor. Biz buyurungan bir yöntem önermiyoruz; her delege ve parti neye inanıyorlarsa ona oy verme hakkını zaten kazandı. Bizim istediğimiz bu meclislerin oluşturulması ve böylece vekillerle parlamentodaki oylamalardan önce tartışmak ve onlara fikirlerimizi anlatmak. Kongre’de oy konusunda sürprizle karşılaşmak istemiyoruz. Her bir FIT vekilinin demokratik mekanizmalarla  çalışmasını ve karşılaşılan herhangi bir krizin FIT çatısı altında çözülmesini istiyoruz.

TPR ve Sol Cephe’yi Savunma Koordinasyon Komitesi olarak biz FIT’ı olabildiğince ileri itmeye ve onu mücadeleler için itici bir faktör haline getirmeye çabalayacağız. Sol Cephe’yi Arjantin’in devrim öncesi durumunun politik bir alternatifi ve sömürülenlerin politik partisi yapmaya çalışacağız. Bu yöntemle kendini “ anti-kapitalist” olarak adlandıran solun stratejisini açıklığa kavuşturmak isteriz: ya FIT’in söz verdiği gibi devrimci mücadele içindeki işçilerin dinamosu olacak ya da Avrupa’da anti-kapitalizminde olduğu gibi halk cephesi arkasında çözülen sol bir söylem olacak.

Sol Cephe, bu bağlamda, sadece Arjantinli işçilere karşı değil uluslararası işçi sınıfına karşı sorumlulukları vardır. TPR ve Sol Cephe’yi Savunma Koordinasyon Komitesi; Arjantin’den (Salta’dan) Yunanistan’a işçi iktidarı için mücadele etmektedir.