ISL Kongre Belgeleri 4: Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Mücadelesi ve 8 Mart 2022 Kampanyası Kararları

Sosyalist Gündem Ocak 5, 2022 09:34

2015 yılı itibarıyla kadın hareketi ve bir ölçüde LGBTİ+ hareketi, toplumsal cinsiyet haklarını savunmak, hakların etkin bir şekilde uygulanmasını talep etmek ve alan genişletmek için çok ilerici bir sürece, yeni bir mücadele dalgasına öncülük etmeye başladı.
Söz konusu dalga, farklı kıtalar arasında ve hatta aynı bölgedeki farklı ülkeler arasında bile farklılıklar gösterse de uluslararası karakteri giderek güçlendi.
Toplumsal ve siyasal kutuplaşmanın genel bir ifadesi olarak toplumsal cinsiyet konusunda yoğun bir tartışma yaşanıyor. Kadın ve LGBTİ+ hareketinin yükselişi, siyasi ve dinsel köktencilerin desteğini alan kapitalist hükümetlerle karşı karşıya kalıyor.
Küresel çapta siyasi bir fenomen olarak aşırı sağ ortaya çıkıyor. Bu aşırı sağ güçlerin ana hedefleri arasında “cinsiyet ideolojileri” olarak tanımladıkları şeye saldırmak var.
Devlet aygıtlarının ve devlet destekli güçlerin kadın ve LGBTİ+’lara yönelik şiddet eylemlerinde artış yaşanıyor.
2020 ve 2021’de bir yanda Arjantin, Tayland, Güney Kore ve Yeni Güney Galler’de (Avustralya) kürtaj hakkı kazanılırken ABD’nin Teksas eyaletinde kürtaj hakkına yönelik saldırıya tanık olduk. Benzeri şekilde Polonya, Macaristan ve diğer Doğu Avrupa ülkelerinde LGBTİ+ hakları konusunda olumlu gelişmelere tanık olduk.. Kadın düşmanı saldırının en büyük örneği ise, Afganistan’da kadınları çalışma yaşamından, eğitimden ve hayatın tüm alanlarından acımasızca silmek üzere harekete geçen Taliban hükümeti oldu.
Koronavirüs pandemisi, kapitalist sistemin yapısal eşitsizliklerini yoğunlaştırdı. Bu bağlamda, ücretsiz bakım emeğinin yükü ve cinsiyetçi şiddetin artmasının yanında yoksulluk ve işsizlik de kadınları giderek daha fazla etkiliyor.
Bugün, dünyadaki yoksulların %70’inden fazlasını kadın ve kız çocukları oluşturuyor. Sayıca eğitim ve sağlık alanlarında yoğun şekilde yer alan kadın emekçiler; pandemi koşullarında verilen sert mücadelelerde, bu mücadelelerin başkahramanları oldular.
Birçok ülkede kadın ve LGBTİ+ hareketleri, geniş ve çok sınıflı bir karaktere sahip grupların ve aktivistlerin bulunduğu meclis tipi yapılarda veya koordinasyonlar şeklinde örgütleniyor. Bu durum devrimci solun düşmanlarına ve yanlış pozisyonlara karşı sürekli ve çetin bir savaş vermeyi; harekete sınıf perspektifi ile müdahale etmeyi gerekli kılıyor. Ancak bu politik müdahale, eylem birliğini de gözetmelidir.
Bahsettiğimiz mücadele dalgasının en önemli küresel etkinliği 8 Mart Uluslararası Kadınlar ve LGBTİ+ Grevi’dir. İşçi sınıfının kendine özgü mücadele yöntemini benimseyen bu grev, 2017’den bu yana her yıl dünya çapında 80’e yakın ülkede kitlesel eylemler ve çeşitli etkinliklerle gerçekleştiriliyor.

Siyasi Müdahale Hattımız

Devrimci sosyalistler için kadın ve LGBTİ+ hareketine sekter olmadan müdahil olmanın iki yönü vardır: kitlelerin eylemlerini ilerletmek ve parti inşamızı güçlendirmek. Elbette tüm bu süreçlerde düşman eğilimlere karşı, kitlelerin liderliğini kazanmak için mücadele etmek öncelik olmalıdır.
Tüm burjuva feminist akımlara, reformistlere, sınıf uzlaşmacılığını savunan oportunist neo-reformistlere, otonomcu gruplara; erkekleri düşman olarak görerek kimlikçi politikaları öne sürerek mücadeleyi bölen radikal feminizme karşı siyasi mücadele veriyoruz.1990’ların postmodernizmi içinden sınıf ayrımını reddederek yükselen bu akımlar, kapitalist düzeni beslemektedir.
Bu siyasi mücadele, her ülkedeki toplumsal cinsiyet haklarına ilişkin özel ihtiyaçlara dayalı olarak bir geçiş programı ortaya koymayı gerektiriyor. Geçiş taleplerinin amacı, hareketin hükümet, rejim ve kapitalist sistem karşıtlığını sınıf temelli ve devrimci bir stratejiye bağlamaktır.
Bu kapsamlı politikanın bir parçası olarak; kadın ve LGBTİ+ hareketinin emekçi ve gençlik kesimlerine ezilme ile sömürü arasındaki bağı anlatmak gerekiyor.

Uluslararası Kampanya

8 Mart 2022 için “Eşitlik ve Sosyalizm için Emekçi Kadınlar” sloganıyla her türlü kapitalist baskı ve sömürüye karşı uluslararası bir kampanya başlatılacaktır. 8 Mart’ta her ülkede bu sloganla yoldaşlarımız yürüyüş ve eylemlere katılacaktır.
Örgütler, ajitasyon ve propaganda faaliyetleri düzenleyecek: el ilanları, afişler, söyleşiler, tartışmalar, seminerler, sosyal medyanın kullanımı ve özellikle de öğrenci ve genç emekçilere hitap eden diğer yöntemler kullanılacaktır.
Her ülkenin gerçekliğine göre, ana slogan diğer özel taleplerle birleştirilebilir.