ISL Kongre Belgeleri 6: Otoriterlik ve Faşist Tehlike

Sosyalist Gündem Ocak 5, 2022 09:43

Derinleşme eğilimi gösteren bir toplumsal ve siyasal kutuplaşma dönemine tanık oluyoruz. Bu durumun ifadelerinden bazıları: demokratik haklara yönelik saldırıların yoğunlaşması; otoriterlik eğilimi; aşırı sağ ve faşist örgütlerin faaliyetlerinin şimdilik azınlıkta olsa da özellikle bazı ülkelerde artış eğilimi göstermesidir. Bütün bunlar bizim için somut bir tehlikeyi temsil ediyor. Kapitalizmin krizi derinleştikçe, aşırı sağ çözümler yöneticiler için cazip alternatifler haline geliyor. Burjuva demokrasisinin geleneksel kurumlarının ve liberal hegemonyanın sarsıldığını görüyoruz.
Yoksullaşmış orta sınıflar, ekonomik krizin harap ettiği işsiz ve örgütsüz işçiler, aşırı sağın ana hedefleridir. Aşırı sağ demagoglar göçmenleri günah keçisi haline getirerek bu kesimleri etkisi altına almaktadır. Ekonomik kriz, göçmen düşmanlığı ve İslamofobi ile birlikte aşırı sağ siyasi eğilimlerin farklı biçimleri güç kazanmaya devam etmektedir.
Sağ popülist liderler, faşist sokak hareketlerini doğrudan desteklemeseler de, aşırı sağ fikirleri pekiştirip teşvik ediyor ve demokratik haklara yönelik kapsamlı saldırılar gerçekleştiriyorlar. Trump, Bolsonaro, Modi, Erdoğan, Orban gibi isimler veya İspanya’daki Vox gibi hareketler tesadüfi değildir. Şili’deki Kast, Fransa’daki Zemmour, Arjantin’deki Milei gibi yeni örnekler de otoriter sağcı popülist liderlerin zamanımızın evrensel fenomenleri olduğunu göstermektedir.
Kapitalist krize karşı radikal sol alternatif zayıf olduğunda; aşırı sağ, sağ popülizm ve faşist çeteler bu boşluğu doldurmaktadır. Reformist sol ve sendika bürokrasisi ise uzlaştırıcı rolleriyle kitle hareketini dizginleyerek düzene en büyük iyiliği yapmaktadır. Bu ayrıcalıklı sol bürokrat tabakası, sınıf mücadelesini baltalama rolüyle aşırı sağın yükselişinde büyük paya sahiptir. Bu açıdan işçi ve gençlik hareketinde reformist solu yenmek ve devrimci hegemonya kurmak büyük önem taşımaktadır.

Kararlar:

Aşırı sağcı popülistlerin ve demagogların, faşist sokak hareketlerinin veya otoriter liderlerin ortaya çıkardığı tehlike hafife alınmamalıdır. Bu güçlerin her biriyle kendi gerçeklerine göre mücadele etmek öncelik haline getirilmelidir.
Sınıf mücadelesini yükseltmek: Aşırı sağ tepkiyi dizginlemenin en kesin yolu sınıf mücadelesini yükseltmektir. Çünkü sınıf mücadelesi ve sosyalizm, kapitalist krizin kesin çözümleridir. İşçi sınıfı eylemleri aşırı sağın alanını daraltan bir etkiye sahiptir. Bu nedenle işçi sınıfı mücadelesini baltalayan sendika bürokratlarına ve reformist güçlere karşı mücadele, antifaşist mücadele için de çok önemlidir.
Her türlü demokratik hakkı korumak: Demokratik haklar için mücadele, sosyalist devrim için mücadelenin temelidir. Ulusların kendi kaderini tayin hakkı, toplantı ve gösteri yürüyüşü hakkı, basın özgürlüğü, temel insan hakları, kadın ve LGBTİ+ hakları, ifade ve örgütlenme özgürlüğü, sendikal haklar gibi mücadele konuları devrimci mücadelenin gündemleridir.
Anti-faşist harekete önderlik etmek: Faşistlerin sokak hareketi durdurulmalı ve mümkünse ezilmelidir. Faşist çeteler örgütlenme fırsatı bulduklarında güçlenmekte ve devletlerden aldıkları destekle sola ve ezilenlere karşı şiddet eylemleri gerçekleştirmektedir. Devrimcilerin bu süreci pasif bir şekilde izlemeleri söz konusu değildir. Devrimci sosyalistler, anti-faşist harekette başı çekmeli ve faşist haydutların hareket ve örgütlenme alanlarını sürekli olarak daraltma mücadelesi içinde olmalıdır. Dünyanın birçok yerinde güçlü bir dinamizm yaratan anti-faşist güçlerin kazanılması, Marksizm ve sınıfsal bakış açısı için büyük önem taşımaktadır.
Göçmen karşıtlığıyla mücadele: Göçmen düşmanı, yabancı düşmanı ve ayrımcı politikalara karşı mücadeleye ağırlık verilmesi, işçi sınıfının birliği için büyük önem taşımaktadır. Ekonomik krizin ve yaşam zorluklarının sebebinin göçmenler değil, kapitalist sömürü sistemi olduğu vurgulanmalıdır. Sağın hegemonyasını kırmak için bu mücadele şarttır. Bu konudaki ana mottomuz: “Refugees are Welcome Here, Put the Bankers into Jail” (“Mülteciler Hoşgeldi, Bankerler Hapse!”) olmalıdır.