Arjantin'deki Agrupación Villera Piquetera Mücadelesi |Lionel Zivals

AVP; 2010 yılında Buenos Aires’teki Indoamericano Park’ta gerçekleşen işgal sonucu (13.000’den fazla insan halk evleri mücadelesinin en önemlisini gerçekleştirirken bu parkta toplanmışlardı)  çalışan ve çalışmayan bütün emek gücünü bir araya getirmek amacıyla kurulmuştur. Biz, işsizleri “işçi sınıfının dışında” olarak değerlendiren sosyolojik bakış açılarına karşıyız. “Piquetera”yı tanımlayan şey; kapitalist baskılara karşı mücadele eden, burjuvazinin mahalle ve çalışma alanlarını yok etme girişimlerine karşı savaşan sınıfın parçası olmasıdır. Bizler, örgütlenerek ve savaşarak, çalışan ve çalışmayan işçi sınıfını birleştirmek için mücadele ederek; kapitalistlerin yok etmek amacıyla bölmeye çalıştıkları şeyi bir araya getiriyoruz.
AVP; piquetero hareketi ve 2001’de gerçekleşen; işsizlere iş imkânları yaratmak, artık kira ödemeye gücü yetmeyen insanlara ev bulmak ve okul, hastane, altyapı, temiz içme suyu kaynağı gibi servislerin koşullarının iyileştirilmesini sağlamak amacıyla mahalle meclislerinin kurulduğu Argentinazo ayaklanması geleneğinden gelir. Piquetero hareketi; politik yönü yüksek ve sol partilerle bağlantılı bir harekettir; siyasi otoriteye doğrudan meydan okur ve son yılların en önemli mücadelelerini yürütmüştür.
2010’daki Indoamericano ayaklanması, Macri (Buenos Aires’in belediye başkanı, PRO’nun lideri ve aynı zamanda Arjantin’in muhtemel bir sonraki cumhurbaşkanı) ve parkı tahliye etmesi için jandarma ile polis teşkilatını birleştiren Cristina Kirchner hükümetine karşıydı. Bu kavga, ülke genelinde ulusal eğilimli, halk evleri için bir toprak işgali mücadelesiydi. Bu aslında gayet açık olan bir durumun yansımasıydı: ihracat yoluyla kazanılan dolarlar (büyük oranda soya fasulyesi ihracatı ile), emlak yatırımı olarak kullanılması; bütün şehirlerde ev fiyatlarını artırdı ve bu, bir işçi ailesinin bir evin kirasını karşılamasını neredeyse imkânsız hale getirdi. Geçtiğimiz 10 yıl içerisinde, Arjantin’de gecekondularda yaşayan nüfus %50’den fazla bir artış gösterdi; ancak Buenos Aires’teki büyüme %156 idi ve bugünlerde 10 kişiden 1’i gecekonduda yaşamaktadır. Indoamericano mücadelesinin bir parçası olarak, polis ve polis benzeri güçlerin kurbanlarından birinin karısı (3 kişi öldürülmüştü:  Emilio Canaviri Álvarez, Rosemary Churapuña ve Bernardo Salgueiro) AVP’de örgütlendi ve devam eden gösteriler ile 9 de Julio’daki (Buenos Aires’teki ana cadde) kampın ardından; küçük taksitlerle ödeyeceği bir evi oldu.
2012’den bu yana; Partido Obrero tarafından yönetilen bir piquetero hareketi olan Polo Obrero’dan 2011 yılında çıkarılmış olan, Movimiento Clasista y Combativo ve Movimiento 20 de Diciembre’den (Chaco’daki, Arjantin’in kuzey ili, 2 en önemli piquetero örgütü) yoldaşlarla siyasi işbirliği içine girdik. 2014 yılında Polo Obrero’dan çıkarılmış başka bir meclisle ve Indoamericano işgalinde yer alan yoldaşlarla; aynı anlayışla AVP’yi tekrardan kurduk. Bu oluşum şans eseri gerçekleşmedi ancak elbette bunun üzerinde dönemin sosyal ve politik durumunun etkisi vardı. Enflasyon hızla artıyordu (yılda %40 oranında, işçi sınıfı ailelerinin gelirlerini vuruyordu) ve işten çıkarmalar sanayinin bütün kollarına, gayri resmi sektörden bile daha fazla yayılmıştı. 2013’te, PRO hükümetinin sağ kanadına karşı kavgada; bir halk mutfağının kapatılmasını durdurduk(devlet desteğiyle, meclis tarafından oluşturulmuştu) ve 2014’te 2 tanesinin daha açılışını ele geçirdik: bugün 300 kişiye yakın bir grup, günlük yemeklerini AVP’nin halk mutfaklarından birinde yiyor. 2014 boyunca, diğer örgütlerle birlikte işsiz insanlar için iş imkânı talep ettik ve devlet çalışanları olarak Buenos Aires’teki dış kaynaklı iş merkezlerini ele geçirdik. Aralık ayında; 7 farklı mahalleden değişik inisiyatiflere oy vermiş 100 yoldaşla ilk Congreso Villero Piquetero’muzu örgütledik. Bugün düzenli olarak Buenos Aires’te 3 mahallede politik müdahalelerde bulunuyoruz, aynı zamanda yakınlardaki fabrikalar ve okullarda politik aktiviteler geliştiriyoruz; kültürel ve sosyal aktiviteler düzenliyoruz.
Biz, bunun sadece Arjantin’e özgü bir durum olmadığına inanıyoruz; diğer ülkeler de bunu tecrübe etmeliler çünkü küresel kapitalizm; iflası, sosyal ilişkilerin bozulmasını, işsizliği ve çöküşü beraberinde getiren bir sistemdir ve buna ancak bilinçli politik örgütlülük ve işçi mücadelesiyle karşı konulabilir. Arjantin’deki piquetero hareketinin Türkiye’deki, Avrupa’daki, ABD’deki işçilere ışık tutmasını; bütün ülkelerde burjuva saldırılara karşı işçi sınıfının gücünü örgütlemesi ve yeniden inşa etmesini bekliyoruz.

 Lionel Zivals

                                                                                                                                Tendencia Piquetera Revolucionaria (Arjantin)